Bir CTO işe alım yapıyor!

Oldukça büyük ve ünlü bir restoran mutfağındaki aşçılık ve büyük ihtimalle şef aşçılık kariyeriniz sizi, bir şekilde, müşteriler ile daha fazla beraber olabildiğiniz “şef garsonluk” tarafına sürükledi. Artık mutfakta dönen her şeyden siz “ayrıca” sorumlusunuz. Gelen siparişlerin içerideki şef aşçıya iletilmesi, siparişin ne kadar sürede hazırlanması gerektiği, içeriğinin müşterinin istediği şekilde nasıl hazırlanabileceği ve bunu en hızlı nasıl ve kimin tarafından sunulabileceği tamamen sizin kontrolünüzde. Tabi ki bunların hepsi kasada oturan arkadaşınızın uyarıları ile şekillenmek zorunda. İşin en kötüsü de, bu restoranda menü falan yok. Sadece sizin “kırmızı et” yemekleri konusunda iyi olduğunuz biliniyor çevrede. Kimin ne zaman ve neyi nasıl isteyeceği tamamen deneyimlerinizden kaynaklı öngörülerinize bağlı.

İş hayatınızdaki “yazılımcı” ve büyük bir ihtimalle “yazılım takım yöneticisi” kariyeriniz bir şekilde, müşteriler ve şirket yöneticileri ile çok daha fazla birebir ilişki kurduğunuz “manager” pozisyonuna sizi sürükledi. Artık IT ekibi içinde dönen her şeyden çok daha fazla sorumlu hale geldiniz (Bir nevi, 1.49V üzeri DC ya da AC ile çalışan herşeyin sorumluluğu sizde). IT’den belirli bir zaman planına uygun olarak istenilen her şeyin, bir süzgeçten geçirilip yazılım takım yöneticisine iletilmesi, isteğin çıktısının ne olması gerektiği gibi konularda kafanızı oldukça yormanız gerekmekte. Bunları yaparken de finansal girdi ve çıktıları hesaba katıp, en uygun fiyatlı çözümü sunmanızın şart olduğunu da unutmamak gerekiyor.

İşlerin yetişemediğini, bir nevi gelen talepleri artık elinizdeki aşçılar ile karşılayamadığınızı farkettiğinizi ve çözüm olarak bir ya da iki aşçıyı daha ekibinize katmak olduğunu gördüğünüzü varsayalım. Elinizde sağlam veriler de var. Verileri analiz ettiniz ve bir iki ay içinde her akşam size gelen müşterilerin isteklerini, istedikleri süre içinde tam olarak karşılayamayacağınızı biliyorsunuz ve bu isteklerin daha da artacağını zaten görüyorsunuz. Bu durumda atılacak adımlar belli aslında. Bu durumu yöneticinize (büyük ihtimalle genel müdürünüze) bildirmek ve iyi bir aşçı arama sürecine girmek ya da bu kadar masa fazla, bunların sayılarını azaltmamız lazım demek. İkinci seçeneği seçmeniz mantıksal açıdan kolay yol olsa da, işletme açısından istenilen bir davranış olmayacaktır büyük ihtimalle. İlk seçeneğe dönelim. Eleman alalım…

Restoranlardaki işe alımların hangi süreçlerden geçtiğini kesin olarak bilmediğim için tabi ki o konuda ahkam kesmeye devam etmeyeceğim. Kendi bildiğim kısma döneyim. Artık birlikte çalıştığımız IT ekibine yeni bir çalışan katma konusunda sorumlu hale geldiğimize göre, bu konudaki deneyimleri anlatıyor olmanın zararı olmaz.

• Öncelikle, “eleman” değil, çalışma arkadaşı arayışı içinde olduğunuzu kabullenin. “Eleman” arayışından vazgeçin. İş arkadaşı arayın.
• İşverenlerinizin hayalindeki gibi mükemmel kişiliğe sahip, sabahtan akşama kadar yerinden kalkmadan çalışan, işyerinin “iş hedeflerini” %100 içselleştirmiş ve çok iyi derecede teknik bilgiye sahip insan arayışından vazgeçin. Öyle birisi yok. Onlara Artificial Intelligence adı da veriliyor ve Stephen Hawking’in de uyardığı gibi insanlığın sonu onlardan gelecek.
• İş görüşmelerinde patron gibi değil, çalışma arkadaşı gibi konuşun. Zamanınızın büyük bir kısmını birlikte geçireceksiniz. Eşiniz, çocuğunuz ya da kedileriniz ile çok daha az görüşüyorsunuz. Hadi çocuk neyse de, eşinizi seçerken bile “birlikte geçireceğiniz zamanın huzurlu olması” şartını aradığınızı unutmayın.
• Sinirli olduğunuz ya da çok neşeli olduğunuz gibi yüksek duygu durumlarınızda görüşme yapmaktan ve karar vermekten mümkünse kaçının.
• Çok bilindik ve klasik olacak ama sizin aradığınız teknik yeterlilik ile ilgili herşeyi tam olarak ve çok iyi bildiğini iddia eden kişileri işe almayın. Yalan söylüyorlar. Piyasada Photoshop ve 3DS uzmanı olup da SAP’de modül desteği verebilen, ABAP’ta kendisini aşmış ve .NET ile SQL Server’a, Python ile mongoDB’ye “takla attırmasını” bildiğini iddia eden bir çok CV var. *nix sistemlerde her daim bir root, Windows’ta ise Sys.Admin olmaları da büyük artı belki. Swift’te 10 yıllık tecrübeleri olması kendilerini bir adım öne çıkarsa da, Android’de sadece 8 yıllık tecrübeli olmaları sizi şüphelendirebilir. (İş arayanlara not: Bu tip bir özelliklerde birisini arayan bir iş ilanı görürseniz de o firmayı bir şekilde bloklayın)
• Dürüst olun görüşmede. Dürüst olmaktan kastım acımasızca dürüst olmak. Pembe bir tablo çizmeyin kesinlikle. Beyaz yalanlar bile söylememeye çalışın. Gerçekleşmesi çok düşük ihtimalde olan vaatlerde asla bulunmayın. Gücünüzün sınırlarında olan konularda istekler gelirse bunları ne kadar gerçekleştirebileceğinize bakın. Eğer gerçekleştiremeyeceğinize dair bir şüpheniz varsa bunu paylaşın. Sırf “eleman alımını gerçekleştirmek” ile siz bir üst makamın gözünde iyi görüneceksiniz diye insanları boş vaatler ile oyalamayın.
• Bilmediğiniz bir teknik alanda iş arkadaşı arayışı içindeyseniz, mutlaka o konuyu iyi bilen birisinden destek alın.
• Zaman zaman, ekip içindeki konum olarak daha alt düzeyde bulunan bir ekip arkadaşınızı da görüşmelere alın. Bu hem başvuran kişinin gireceği ekibi biraz daha nesnel tanımasına, hem de ekip içindeki arkadaşınızın IK konularında kendisini eğitmesine destek olacaktır. Örneğin bir Jr. Developer arıyorsanız, o güne kadar iş görüşmelerinde hep masanın diğer tarafında oturan bir Mid.Level Developer arkadaşınızı yanınızda bulundurun. Onun da soru sormasına fırsat verin.

Bu tavsiyelerim ya da hayallerim tabi ki benim her zaman yapmayı başarabildiğim şeylerden öte, yapmak istediklerim. Birçoğunu şimdiye kadar uygulayabildiğimi düşünüyorum ama tam anlamı ile her maddeyi gerçekleştirdiğimi söylemek “beyaz bir yalan” olur. Acımasızca dürüst olmadığım zamanlar oldu.

Şef aşçı olmak zor. Benim becerebileceğim bir şey değil. Sanırım bu yüzden yazılımcı oldum…